Verse 1:
Aşkın esaretine kan döküldü
Sevdim, en son kalbim güzel gözlerine gömüldü
Canımdan can taşıyor makberin bülbülü
Ayazı yaza çevirdi, tembel tenim güze büründü
Artık sormuyorum hüznü, yazı ve zamanı
Gülümsetiyor, süslüyor aşk otağımı
Ben cennetim, mevsimim, gözüm, nurum, canım, cananım
Kışın yorganısın bu sıcak yatağımın
Ellerinden aşk akıyor, gözlerinden ben
Siyaha beyazım oldun hatta asık yüzüme dem
Boğulmaktan korkuyorum henüz yüzmeden
Gözyaşın tüm cihana sel, aleme bedel
Güne afitab gülümsemen, geceme ay
Sen yaradanın bana armağını, bu ömre pay
Senki haftanın her günü sanki bozuk zemine ray
Al gözümden baharı kadın, 12 ay’a da yay..
Nakarat:
Ellerinden baharı buldum
Bir yudum sudur hayat, ben de yaşam kuyumu buldum
Sen ki nefes, ben oksijenimi buldum
Ben bir kurak araziydim evvel ve kar demetimi buldum
Verse 2:
Buradasın hissediyorum
Şeytan önüme geçip pisledi yolu
Merak etme temizletiyorum
Sana bu parçayı bir kaç yüz metreden dinletiyorum
Cennet kokuyor odamın içi
Sen olmasan ben hala hiçim
Adettendir gel de gör şu haykırışlarımı
Seni kim vermiyor hangi kodumun piçi?
Sen gelince bahar geldi.
Elbet düzeliriz sen önce zaman ver bi.
Kendi başıma düşmanım ben bu büyük harbi
Şikayetçi olmadığım o kahpe zaman verdi
Ah elime bir geçersen severim
Sen varsan bağlı hayat kemerim
Başımın tacı, bu dünya kadar ederin
Ben başaran talebeyim ve sen ilkokul temelim
Ben kusursuz olamadım çünkü sendin zaafım
Ben imanı güçlü kadın, ben çevrende tavafım
Yetmiyor güneş önüme dikil ve gitme erken
İzlerim seni akrep yelkovanla dans ederken
Yük olsam da hafifim binerim
Gelirim kanlı dahi olsa ellerim
Bir buse feda et der gibi bakıyor gamzelerin
Beraber saçlarımızın beyazlığını dilerim
Nakarat:
Ellerinden baharı buldum
Bir yudum sudur hayat, ben de yaşam kuyumu buldum
Sen ki nefes, ben oksijenimi buldum
Ben bir kurak araziydim evvel ve kar demetimi buldum
SANATÇILAR