Sorgu
Ellerimde evvelimin içinde kalan o hatıralar
Hayallerimde hep o var içim kan ağlar ardı sıra dizildi boğaza
Hasretimin naraları ve benim çıkmayan bi sesle haykırışımı izlemişti dostlar
O günü unutmam biraz içipte dağıtmam gerek
İnan ki pişman olduğum zamanlarım var en gerek sokaklara uzandığım da oldu
Aslı yığılmak demek hayata bağlayan zayıf bi ilmek
Onu da sök at güzel yerinde şah mat olur hayat
Zaten ilerliyodum milim milim hep bayat
Ben de istedim bi nehir kadar özgür olmak
Derdimi akıtsam ordan dururdu Fırat
Ve son veda bakıştık öyle ne ses var ne seda
Zamanın akışı gibiydi akşam oldu sema
Karardı ve o yok oldu ne kalmıştı elimde
Bende geceye doğru yol aldım bi şarkı dilimde
Cevap
Bugün hiç iyi değilim sende yaz bu beyaz sayfaları da karala
Gece yarısı ruhum hep tribal her zaman ki yerdeyim düşüncelerle başbaşa
Sense gururunla kalbin arası sıkışa kal
Akşam üstlerinde bir hüzün var çözemediğim
Rüyalarımda bir melek var göremediğim
Gittiğim bi yer vardı geri dönemediğim
Bugün bi kasvet var içimde ölebilirim
Dinlediğim şu eski plaklar nostalji
Akıp giden zamanı anlatır bu kum saati
Şu an sorsan çocukluğuma dönmek isterim
Çünkü eskilerde çok temizdi hislerim
Bi kaç yalnızlık hikayeleri yazdım
Garip senaryolar karaladım
Güneş batarken bir hikaye dudaklarımdan son kez fısıldadı
Kulaklarına doğru son vedaydı
Kodes
Serildi gözler önüne hayatım
Adımı yazdığım o ilkokul sınav kağıtlarından hatırlarım
Kitap ve çanta yolda yarım adımla atılan her adım
Götürdü aynı yerlere, aynı evlere, aynı yüzlere
Sen ben oldum yağmur altı ıslanan ve ısınacaksam
Benimle ol çünkü en güzel fotoğrafım senin cebinde vardı
Aşık olmak matmazelin bakışlarına bağlı
Şimdi kalemi kağıda yatırdım önünde beklemekteyim
Hep aynı filme bilet alan bi seyirciyim belk
i bilmiyorum
Belki görmüyorum gerçekten hissetsen bir defa
Son veda hayata hatıra bu yaptığım avuçta sakla
Demirden bi halka Kahr”a
İstanbul, İstanbul kaç gözün var üstümde
içimde titrer eller, son vedalar hep akşam üstü geldiler..
SANATÇILAR