Verse 1:
Şişş sakin, dümenlere hakim Ados
Gidenlere cani, bitenlere sahip
İster istemez yüreğinden bir parça naif
Onu da koruyamazsa kendine düşman olur bu kamil
Gülüşler hain, soğuk suratlar adi
Bana dişbudak ruh hali sen ne bok yedin be kalbim?
Yeryüzüm yok abim, bana gülyüzün harami
Bugün hislerim firari, kimse durduramaz yani
Sadrinin hüznüyle alışığım, bu da gol değilmiş
Yalnız da büyüyor insanın yaşı, bu da zor değilmiş
Var olmak istemenin sebebi kaybolunca delirdik
İzmarit dudaklarımda yerini buldu yenildim
Sebebim oldu güvendiklerim, sevgimi yitirdim
Senin yaşlarında dostum hedeflerimi bitirdim
Çocukluğum bu koca şehrin sokaklarına itildi
Yine bitkin, bi tek iç çektim içimden küfülerim
Nakarat:
Sabahtan geceye, cümleden heceye
Yüreğim eziliyor, içim dışım çetele
Gideni sevemem ama kalanı göremem
Gözüm yalanı seçemez olur, yaramı silemem
Verse 2:
Buna diyeceksin ki arabesk diyeceğim ki sana kes
Bu rap değil, benim hayatım oldu çocuk, daha ne?
Hayatın sahnesinde ben dram sen kabare
Kapa be, dinleme, senin zevkinden banane
Ben bu İstanbul’un kaldırımlarıyla kardeşim
Karıncayı incitmem bi tek kendi kalbim leşim
Boşver demek peşin, at bol keseden,
Nasılsa denk gelmediniz yol kesene bok içindesin git keselen
Bir gün gelecek anlayacaksınız; yalnızlık zor mesele
O kirli kahkahaların ardında boş neşeler
Cehalet mutluluksa adayım ulan ben Nobel’e
Çok bilenin düştüğü yerdeyim buradan yol geçemez
Bir yudum alsam umudun şarabından ne olur
Dedim de demez olaydım şakaklarım beyaz soldu
Yorganım ayaz doldu, korkarım zaman dondu
Ah aklıma pişmanlık ektiler, huzurumdan oldum
Nakarat:
Sabahtan geceye cümleden heceye
Yüregim eziliyor içim dışım çetele
Gideni sevemem ama kalanı göremem
Gözüm yalanı seçemez olur, yaramı silemem
SANATÇILAR