Verse 1:
Bu benim hikayem alıştığım bi kıyafet gibi
Yapıştı cümleler dilime kafiyeler kifayetsiz
Biçare metanetsiz bi çok gün meteliksizdim
Bi çoğu da şerefsiz fakat mermileri isabetsiz
Adım KingSize sanırım unuttunuz yıllardan
2002’ydi fırlattığımda sprey kutusunu
Bak hala yeraltında Joker paçası çamurlu
Ve hala Eskişehir gibi havası bulutlu
Derdimin farkına var beynimde hep fırtınalar
Çırptım kanat olmadı yine rüzgar tenimi yırttı
Sabahtan akşama dek yazdım sıkılmadan
Bazen kızdı babam geçerken hızla zaman
Fırsatlarını tut yakala bırakma sakın
Koşarken hayallerinin peşinde hep uzar sakalın
Zaten uzak yarın benden çok uzaktasınız
Tıkadım kulaklarımı sıkıldım tuzaklarınızdan
Onları koyarken utanmadınız mı?
Çıkarken kapıyı çarptım
Sokakta biri bıçaklı 2 serseri kesti yolumu
Kaşımı çattım acaba sokaklar hakkında yazdığım
Kaçıncı şarkım beni bu duruma karşı koruyacaktı
Bilmem fakat aşılacak bir sorun varsa
Emanet taşımayacaksın bırak gözyaşımız aksın
Sözlerim canını yaksın!
Sokağı görmek isteyenler parçalarıma baksın
Uyuşturucu maddelerini başkalarına sat
Bu sözler öylesine yazılmadı geldi derinden
Hayat hep mücadeleyi gerektirir sen nereye gitsen de
Hiç kimse sormaz sana derdin nedir herneyse
Çıkarız hayatın bu dik merdiveninden
Öldürdüler insanları kendi renginden değilse
Kendine bir gel dünyayı belki yerinden oynatır
Tek bir iyilik yapmak ellerinden gelse
Bi kişiye silah diğerlerine mermi verirler
Nakarat:
Sonunda güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden
Ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
Hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma…
Kimsin sen? Kimsin sen? Kimsin sen? söyle kimsin sen?
Boş ver yanımda yoktu zaten hiçkimsem!
Kaderim güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden
Ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
Hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma…
Kimsin sen? Kimsin sen? Kimsin sen? söyle kimsin?
Hikayenin kahramanı ve katili benim böyle bilsinler!
Verse 2:
Etrafım laftan anlamazlarla doldu
Kavgalarım artar ben alttan aldıkça
Hep zayıf sanarlar muhattab olmadığımda
Param varsa olur herkes kankam
Tüm her şey sarpa sarar gelir kötü şeyler akla
Hadi gerçeği sakla senin götün yerden kalkmazken
Gücüm hala fazla bu şu demek sen asla
Beni yargılamaya kalkma zaten konuşuyorsun arkamdan
Akbabalar kuyumu kazmaktan yorulmadılar
Ancak pes demedim hiç bir yavşağa!
Elim uyuştu yazmaktan
Yeni bi puştun hakkımda konuşmasına takatim yok
(Daha sakin Jok!) ama şansım yok (daha vaktin çok!)
Ama kalbim şok geçirdi
Kara talih son perde bu yol nerde ki
Çok dertliyim dostlar bile yok bak
Yine çoktan dibe battım geri kalktım
Biri baksın yeteri kadar terimiz aktı
Yeter artık bu benim hakkım!
Hayat babandan yediğin bi tokat kadar haklıysa
Yumrukladığın duvarlardan kalmaz hiçbir farkın
Hikayen eskidiyse çalmaz hiçbir şarkın
Bundan şikayet etme yaşlanmak için varsın
Ben anlatmak için yazdım içimi rahatlatma biçimim bu
Daha fazla dişimi sıkamadığım için bu ritmi tut
Bazen bi dut yemiş bülbül misali
Dilimi yuttuğumdan şimdi söz sırası bende bence dinle sus!
Bunca yıl şansım yoktu vakti bol bi şair doğdu
Hala şansım az lakin hep sabrım çok şu anda
Ne olduğu umrumda değil hayli yordu beni hayat
Fakat bi mikrofonum dahi yokken olaya dahil oldum
En başta kimdim bilmiyorum en sonda başladığım kesin
Bu benim hikayem sonuna kadar aç sesi!
Yoluna girmez hiçbir şey sen çabalamazsan ertesi gün
Herkesi kaybedersin kapanır hayat perdesi
Nakarat:
Sonunda güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden
Ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
Hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma…
Kimsin sen? Kimsin sen? Kimsin sen? söyle kimsin sen?
Boş ver yanımda yoktu zaten hiçkimsem!
Kaderim güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden
Ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
Hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma…
Kimsin sen? Kimsin sen? Kimsin sen? söyle kimsin?
Hikayenin kahramanı ve katili benim böyle bilsinler!
SANATÇILAR