Yan sahifem yan, artı mantık arama
Düşünce gücüne hükmedemezsin gönülde yara var
Karınca kararınca gülmek olmayacak güçlü paravan
Umma medet paradan olma talan ruhun seni taşımaz
İnsanları tanırım onlar kendilerini tanımaz
Hepsinin ortak noktası kendilerine acımak
Kimsenin yaptıkları yanlarında kâr kalamaz
O yüzden bi’ gün tüm insanlığı tek tek açığa alacağım
(Hayat güzel be)
Bana martaval anlatma
Doğruluk diyorken avuçlarıma kan damlatma
‘Suskun hâlimi bulmuşken savaşlar başlatma” demiştim.
Benim öfkemde boğuldun kulaç atsan da
Ben hatalarda çiçekler açtırmış ihsan idim
Tutup kökünden kopardın, ellerinde cam kesiği
Haya ettim ismimi zikreden dudaklarının
Ucuzluğunu gördüğümde tezgahını tekmeledim
Nakarat x2
Bel bağladığını ömürlerinizin boşlukta savrulduğuna
Şahit olduğumda bıraktım huzuru aramayı
Dizime vurdum dayanamayıp yumruklarımı sızladı
İzini çıkardım derimden okudum onca haritayı
Toptan öldürülür duygular, bunu kim kurgular
Bu bilinç altına gömmeye yer kalmadı doldu bak
Tut kancayı as kendini parçalanan ruhuma
Kusmak istiyorum uzaydan dünyanın ufkuna
Bu olmayacak dediğim herşey yine oldu
Lağvedip kendimi hangi uçurumun dibinde buldum
Yaşamak kalbe yapılan en verimli vurgun
Hırsız alır kasayı patlatır ve çalınmıştır uykun
Daha ne olsun, dizginlerimi kopardım
Ben unutmam gereken ne varsa aklımda tutardım
Bıraktım hepsini beynimle beraber yakıp
Bu yıkıntıların ortasında bir ben ayakta kalandım
Öfkemin diyaframında yankılandı ismin
Hayra alamet değil bi küfre benziyordu cismi
Azami durgunluğa vardık inen gitsin
Ben istedim bitti, son durağımız hiçlik
Nakarat x2
Bel bağladığını ömürlerinizin boşlukta savrulduğuna
Şahit olduğumda bıraktım huzuru aramayı
Dizime vurdum dayanamayıp yumruklarımı sızladı
İzini çıkardım derimden okudum onca haritayı
SANATÇILAR