Nakarat x2
Elimde ne kaldı ki,
Ben niçin savaşıyım,
Çok yoruldum artık mecalim yok
Buraya kadarmış bak al herşeyi
Canım ve sıkıntısı.
Sessiz bir iş birliği içersindeymişler meğerse.
Hayat güzel çiçekler böcekler.
Deniz kum güneş eğlence.
Yaşamak güzel ama yaşadığın şeye değerse
Bu sabah gözlerimi açtım ve gözlerimi dikdiğim tavan örümcek ağı
E yine keyfim kaçtı bakamaz oldum artık manzaram bitti
Çünkü gözlerimin camını ne kadar silsemde pencerem kirli
İlk penceremdin doğup baktığım
Ve bıraktığın gibiyim tatlım hala soğuk kanlıyım
Bıraktığım bu yolda yaşam mı ölüm mü diyorum bilmiyorum
Ama ne kadar yanlış yapsam da doğrularımı götürmüyorum
Ben hala aynı ben
Biraz daha saf belki biraz suskun
Ketum belki belki biraz daha aptal
Gerçi biraz daha bayardım ama uykusuzluğumu uykunu bi gecede içsen anlarsın
Nakarat x2
Elimde ne kaldı ki,
Ben niçin savaşıyım,
Çok yoruldum artık mecalim yok
Buraya kadarmış bak al herşeyi
Parmak aralarımda demir pas çok ama
Seni yazmak için saçma sapan meditasyon falan yapmaya gerek duymuyorum
Ama belki bi gün lazım olur.
E çünkü seni yazmaya kalksam ormanlara yazık olur
Dudaklarınla seviyorum derkenki o boguk uğultu çarpar kulaklarıma
Bu yüzden uyuyamam
Ve yarın öbür gün ben nasıl bakıcam başkasıylayken sen insanların suratlarına
Nakarat x2
Elimde ne kaldı ki,
Ben niçin savaşıyım,
Çok yoruldum artık mecalim yok
Buraya kadarmış bak al herşeyi
SANATÇILAR