Verse 1:
Hayallerimi sildim, suya yazmaksa kastın?
Bu benim evim, ve vücudumun ağrıları mı azdı?
İnsanım gözüm, 1 yıldır bendedir gözün
Senin hayallerini tutup kanlı ellerimle yazdım
Ki bendedir çözüm binlerin duvarlarına konuktum
Gezdiğim bütün caddeler yüzünden soğuktu
Çocukluk yapma bana felekten bir geceymiş hissiyatın
Kolaysa şimdi gül ki geçmişindir ihtiyacın
Buğulu pencereler, sigara duman
Ve benim di mi gözlerinde duran
Dillerinde de küfür diğer ellerinde kuran
Ben değilim babandı ölümü elle sunan
Ve gitte şimdi çiçeklerini gözyaşınla sula
Bıraktığın yerde izler fazlasıyla kurak
Fazlasıyla yıkık karanlık bir surat
Bu yaşam, bu ölüm, bu gönül gözüm sırat
Nakarat x2:
Sessizliği yaşarım üşümek olmasaydı
Gözlerin güzeldi de düşmek olmasaydı
Sabahlara doğmayan bir geceyem artık gökyüzünde
Keşke gidişlerin basit olmasaydı
Güneş doğmasaydı hatta ölüm olmasaydı
Gitmeseydin, bu eve hüzün dolmasaydı
Bu soğuk karların yamaçlarında birde sevgi de var
Yüzüme kin, acıma damla damla dolmasaydın
Verse 2:
Damarlarıma kan, sıyrık kalan yerime deva ver
Elimde kalem, yüzü soluk ve suyu soğuk bir semaver
Kimisi adına tebrik, kimisi adına garib-i sela der
Hangi kız tutupta azraile baba der?
Dedin ya nefrete döndüm
Ekmeğimi sana değil de kasvete böldüm
Acılı yaralarımdan gel hüznümü söndür
Mihrimah’ın saçlarını rastgele ördüm
Kaç kere öldüm bunu kaç kere gördün?
Işıklarını açık kapalı kaç kere gördüm
Kaç kere geldim yanına hissetmeni bekle diye
Kaç kere hissettin beni, bak bu son dördün
Vazgeçişin sığınakların birinden attı beni
Nasıl sağa mı yoksa sola mı doğru yazgının modeli?
Sessizliği kendine marife et aferin
Hala acilin önünde bekliyor bu deli
Nakarat x2:
Sessizliği yaşarım üşümek olmasaydı
Gözlerin güzeldi de düşmek olmasaydı
Sabahlara doğmayan bir geceyem artık gökyüzünde
Keşke gidişlerin basit olmasaydı
Güneş doğmasaydı hatta ölüm olmasaydı
Gitmeseydin, bu eve hüzün dolmasaydı
Bu soğuk karların yamaçlarında birde sevgi de var
Yüzüme kin, acıma damla damla dolmasaydın
SANATÇILAR